puzzelkampioen

Mama vindt mij tegenwoordig een echte puzzelkampioen. Als ik 's morgens wakker wordt, ga ik het liefste meteen een puzzel maken. Voor een moeilijke van 12 stukjes draai ik mijn hand al niet meer om. Ook op de Kloek ben ik de hele dag met puzzels bezig. Mijn juffen vinden ook dat ik dat al erg goed kan. Dus, Sinterklaas als u meeleest......
Vanmorgen hadden we helaas geen tijd om te gaan puzzelen. We moesten nl een beetje opschieten om op tijd bij de dokter te zijn. Toen we in de spreekkamer zaten, moest Marlot heel hard huilen. Mama kreeg haar maar niet getroost. Dus ik snap niet waarom ik toen geen liedjes voor haar mocht zingen van mama!! Die dokter was toch al niet te verstaan... Volgens mij kreeg mama het steeds warmer in die spreekkamer. Ze zat al met een huilende Marlot en ik liet ook nog eens een hele bak met stekertjes omvallen... De dokter zei nog dat hij het niet erg vond, maar mama keek niet zo blij! Tja en net toen Marlot even stil was, dacht ik dat ik moest plassen. Gelukkig zei de dokter dat Marlot wel even bij hem mocht blijven, zodat mama met me mee kon gaan. Nu kwam er natuurlijk niks, maar ik dacht het echt......De dokter had het gelukkig snel gezien bij ons, het leek wel of hij ons zijn kamertje uit wilde hebben!?! Mijn plekken waren gewoon wat erg droog, we moesten het goed vet houden en Marlot had inderdaad spruw. Zij kreeg wel een zalfje voor haar billen en een gelei voor in haar mond. De dokter zei dat het wel vaker bij peuters voorkwam dat ze steeds weer ziek zijn. Mama durfde ook niet te veel meer aan te dringen, want ik kwam op dat moment ook niet bepaald erg moe over....Dus allemaal jassen aan en weer terug in de auto. Maar dat zalfje moest natuurlijk wel even opgehaald worden bij de apotheek. Omdat Marlot net in de auto in slaap was gevallen, bood ik aan om met haar in de auto te blijven tot mama terug was. Dat vond mama wel weer heel lief en stoer van me! Thuis hebben we Marlot snel gevoed en toen weer in de auto naar Bemmel. Wendy was jarig en wij gingen even op de koffie. In de auto begon ik met toch wel wat moe te voelen en bij Wendy was ik eigenlijk ook te moe om lekker te spelen. Ik wilde het liefst bij mama hangen. Dus zijn we na een paar kopjes koffie en heerlijke taart maar weer naar huis gegaan. Het was wel heel erg gezellig want Olaf was er ook met Thijmen. Ik kan bijna niet wachten tot Marlot ook net zo groot is, dan kan ik nog meer met haar spelen! In de auto vroeg mama steeds van alles, zodat ik helemaal niet lekker kon slapen. Thuis mocht ik gelukkig meteen mijn bed in en daar lig ik nu al bijna 3 uur in te slapen. Misschien komt het ook doordat ik vannacht weer eens vaak wakker was.... Maar dat lag aan iets anders hoor, want Marlot was ook veel wakker!!!(Vandaar die donkere kringen onder mijn ouders ogen!!).
Dikke kus,
Noud