Als je de wereld niet meer begrijpt,
de mensen niet meer herkent,
alles langzaam uit je handen lijkt te glippen
dan voel je je alleen, heel alleen.
In de nacht van donderdag op vrijdag is onze superoma overleden. Dat was de oma van papa. Papa en mama vertelde mij vrijdagmorgen dat ze dood was gegaan. Ik had meteen een heleboel vragen.. Marlot en ik mochten vrijdag met papa mee naar oma Jose en opa Walter omdat er een heleboel dingen voor haar afscheid geregeld moesten worden. Ik vond het best spannend allemaal en vroeg onderweg aan papa of we nu een kist voor haar gingen uitzoeken. Papa vertelde dat we dat inderdaad gingen doen. Bij opa en oma waren Tonny en Volker, Aafkje,Tjeerd, Christa en Rogier er ook. Ik heb eerst lekker filmpjes op opa's computer gekeken en later nog met Jelle gespeeld. Jelle en ik mogen allebei mee naar de begrafenis dinsdag, dat vind ik best spannend. Mama heeft mij het boekje van Oma Pluis voorgelezen waarin de oma van Nijntje doodgaat. Ik wilde een heleboel weten, maar op sommige vragen wisten papa en mama ook geen antwoord.. Lastig is dat soms.Vandaag hebben we weer met z'n allen bij opa en oma gegeten, Daan, Bram en Sander waren er nu ook. Het was eigenlijk heel gezellig zo met z'n allen.. (gek he, het is verdrietig en toch ook weer niet..). Ik denk dat superoma best trots is op zo'n mooi stel nazaten als ze vanuit de hemel naar beneden kijkt!! Binnenkort ga ik met papa en mama een mooie ster voor superoma uitzoeken,dan kan ik haar iedere avond een kusje sturen.
Dikke kus van Noud
1 comment:
Hallo,
Wat verdrietig voor jullie allen. Sterkte van de week.
En Noud ik weet zeker als je een mooie ster hebt gevonden. Dat superoma precies weet welke dat is en altijd opblinkt als je naar haar zwaait of een handkusje geeft.
groetjes Wendy en de rest
Post a Comment