Je zou denken dat mijn moeder nu wel weet hoe goed ik kan rollen, maar schijnbaar dringt het nog niet helemaal door.... Toen mama mij even in de wipstoel neerlegde om de deur op slot te draaien, draaide ik er zo maar uit! Zo op de tegels... Bult op mijn hoofd, neus geschaafd en heeeeel hard huilen natuurlijk! Zelfs Noud moest van de schrik huilen en mama voelde zich heeel schuldig omdat ze mijn riempjes niet had vastgemaakt. Ik ben bang dat ik voortaan stevig aangesnoerd in de stoelen zit! Mama was bang dat ik te hard op mijn hoofd was gevallen en schrok dus ook flink toen ik 's avonds mijn hele bed onder had gespuugd... Maar toen bleek dat ik ook koorts en diarree had, hadden ze door dat ik gewoon een buikgriep had. Ik heb die nacht en ochtend wel heel veel moeten spugen. Noud vond het heel erg dat ik ziek was, niet alleen omdat hij het zielig voor me vond maar nu konden we misschien niet naar Zeeland. En daar keek hij al de hele week zo naar uit! Ik vond het ook wel sneu voor hem, maar kon echt niets binnen houden... Gelukkig knapte ik in de middag weer wat op en daalde de koorts. Ook bleef de melk gelukkig binnen. Dus besloten papa en mama om toch maar de spullen in te pakken om naar Zeeland te gaan. En dat was een goede keuze, want we hebben er ontzettend van genoten! En de zeeuwse lucht en zon hebben mijn bleke smoeltje ook wat bijgekleurd. De koorts is helemaal weg en spugen hoef ik ook niet meer. Nu die vervelende diarree nog, want mama heeft op deze manier wel heeel veel was!
Kusje van Marlot
No comments:
Post a Comment