Consternatiebureau

Woensdag moesten we met Marlot naar het consultatiebureau. Dat wordt door Kerijn ook wel het consternatiebureau genoemd en wij snappen nu waarom... Het begon al na het wegen en meten. Wij weten ondertussen wel dat Marlot geen reus is, maar dat lijken ze daar nog niet helemaal te snappen. Marlot was in 2 maanden tijd namelijk vrijwel niet gegroeid en niets zwaarder geworden. Ze is nu 77 cm en 10,5 kg. De verpleegkundige vond dat toch wel vreemd en hoe vaak mama ook zei dat Marlot kan eten als olifant, ze wilde haar toch even goed bekijken... Na uitgebreid onderzocht te zijn, moesten we haar beloven dat we haar eetpatroon goed in de gaten zouden houden. Wij moesten hier stiekem wel om lachen, want Marlot kan echt bunkeren!!! Ook bleef ze hameren op haar geringe lengte totdat mama zei dat ze haar toch echt niet kon uitrekken.... Vervolgens moest het checklijstje afgevinkt worden. Ja, ze praat al meer dan 5 woordjes, is heel vrolijk, kon blokjes stapelen en een bal gooien, maar vertoonde nog geen tekenen van zindelijkheid (!?!?) en tenslotte liep ze nog steeds niet los. En dat was het volgende "probleem". Mama kreeg meteen allerlei folders mee over fysiostherapie voor peuters en hoe vaak ze ook zei dat wij ons helemaal geen zorgen over dat lopen maakten, er werd toch dringend geadviseerd om zo snel mogelijk contact met de fysio op te nemen. Oke, dat zouden we dan maar gaan doen. Maar 's middags stond dezelfde mevrouw bij ons op de voicemail met de mededeling dat ze toch nog even overleg had gehad en dat we toch nog wel konden wachten met de fysio.Als ze in MEI in nog niet los liep, moesten we maar weer eens contact opnemen.

Je kunt het dit keer dus met recht een consernatiebureau noemen!!!!!!!

Overigens heeft Marlot het zich schijnbaar wel aangetrokken, want in plaats van ergens naar toe te kruipen gaat nu zelf staan en wil ze aan de pink ergens naar toe lopen. En die pink krijgen we er vast voor mei wel af!